หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง ตอบปัญหาธรรม
ผู้ถาม :- “หลวงพ่อคะ หนูได้ยินพระสวดมนต์ว่า ชาติปิ ทุกขา ชราปิ ทุกขา มรณัมปิ ทุกขัง เขาแปลว่าอะไรคะ…?”
หลวงพ่อ :- “ถ้าให้ฉันแปลมันไม่เหมือนกับชาวบ้านเขาหรอก ชาติปิ ทุกขา ความเกิด
เป็นทุกข์ที่ขา ชราปิ ทุกขา พอแก่แล้วก็ทุกข์ที่ขาอีก มรณัมปิ ทุกขัง พอตายแล้วก็ถูกขังในโลงอีก ถูกไหม…ท่านว่าของท่านถูกจริงๆ ชาติ แปลว่า เกิด เกิดมาแล้วก็ทุกข์ที่ขา ความจริงขามีงานหนัก จะไปไหนเขาก็ใช้ขาเดิน พอจะพัก พับขาเสียอีก เมื่อยอีก ไอ้ขานี่แหม…โชคร้ายจริงๆ ทุกข์หมด”
ผู้ถาม :- “คนไม่มีขา ทุกข์ไหมคะ…?”
หลวงพ่อ :- “ทุกข์ซี มันอยากมีขากับเขานะ ทุกข์เพราะอยากมีขา ทุกข์หนักเลย มันไม่มีอะไรจะเดิน มันเคยเดินมาแล้วนี่ มันไม่ได้เดิน มันกลุ้มบรรลัยเลย อย่าไปคิดนะว่าสิ่งที่มีแล้วมันเกิดใช้อะไรไม่ได้ มันจะเป็นสุขน่ะ
ถ้าตาเราเห็นมาแล้ว ตาบอดปุ๊บ แหม…กลุ้ม “ใครวะ…รูปร่างยังไง…สูงหรือต่ำ…ดำหรือขาว…” นี่ถามเขาตะพึด ถ้าไม่มีตาตั้งแต่ต้น ก็ไม่วิตกกังวลใช่ไหม…นี่ของเคยมีมาแล้ว หมดไปยิ่งกลุ้มใหญ่
คนที่ไม่มีขา เห็นคนอื่นเขามีขา เดินไปไหนต่อไหนได้ เราเดินไม่ได้ต้องคลานดุ๊บๆ ใช้แขนแทน ก็ต้องมานั่งเป็นทุกข์ นึกในใจ ถ้ากูมีขาอย่างเขาบ้างจะวิ่งให้ปรื๋อเลย
สรุปแล้ว มีขาก็มีทุกข์ ไม่มีขาก็มีทุกข์ มีขาทุกข์เพราะขา ไม่มีขาทุกข์เพราะอยากมีขาเดิน เป็นอันว่าโลกนี้เต็มไปด้วยความทุกข์หาความสุขไม่ได้ ถูกไหม…?”
ผู้ถาม :- “ถูกค่ะ…”
หลวงพ่อ :- “รีบตายเสีย จะได้ไม่ทุกข์ดีไหม…?”
ผู้ถาม :- (หัวเราะ)”ยังไม่อยากตายค่ะ…”
จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๓ หน้า ๗๘-๗๙ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)