ผู้ถาม :- “ลูกขอกราบเรียนถามว่า ถ้าจิตของเราไม่ต้องการเกิดอีก ต้องการไปนิพพานแต่เพียงอย่างเดียว แต่บางครั้งต้องฆ่าสัตว์บ้างเพราะความจำเป็น จะมีผลทำให้จิตของเราไม่ถึงแดนนิพพานใช่หรือเปล่าขอรับ…?”
หลวงพ่อ :- “ถ้าถือว่าการฆ่าสัตว์มีความจำเป็น ก็จำเป็นยังไม่ไปนิพพาน แต่ก็ตั้งใจไว้ก่อนดีกว่า บางทีมีความจำเป็นเกี่ยวกับอาชีพที่ต้องทำ แต่ถ้าเป็นเรื่องการรับราชการหรือรับจ้าง ก็ต้องถือว่านายสั่ง ไม่ใช่เรื่องของเรา กลับมาที่บ้านตั้งใจใหม่ ตั้งใจสมาทานศีล ตั้งใจเจริญภาวนา ให้มันยันกันไปยันกันมา ถ้าเผอิญคนปรารถนามีกำลังใจสูงพอนะ บังเอิญทรงอารมณ์ของพระโสดาบันได้ บาปทั้งหลายก็ตามไม่ทัน ดูตัวอย่าง
องคุลีมาร ท่านฆ่าคนถึงพันคนกว่า ท่านก็เป็นพระอรหันต์ได้
ตัมพทาฐิกะโจร ฆ่าคนหมื่นคนกว่า ฟังเทศน์จากพระสารีบุตรจบเดียวเป็นพระโสดาบันได้ ไปนิพพานได้
สันตติมหาอำมาตย์ กลับมาจากรบทัพจับศึก ฆ่าคนไม่รู้เท่าไร ฟังพระพุทธเจ้าเทศน์ยังเป็นพระอรหันต์ได้
ทีนี้กำลังใจต้องตั้งอยู่ที่นิพพาน ถ้าตั้งใจจริงแสดงว่ากำลังใจเข้าขั้นปรมัตถบารมี แต่มันยังไม่บรรจบ บุญเก่ายังเข้ามาไม่ครบ ถ้าบุญเก่าเข้ามาครบเมื่อใด ความจำเป็นที่คิดจะต้องฆ่าสัตว์ก็หมดไป อย่างนี้ไปนิพพานได้”
จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๑๑๐ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)