เว็บศูนย์พุทธศรัทธา

ผู้ถาม :- “หลวงพ่อเจ้าขา คนที่จะสงบจิตก่อนจะตาย ทำใจแบบไหนไปนิพพานเจ้าคะ…?”

หลวงพ่อ :- “รู้แต่แบบไปอเวจี…ก่อนจะตายต้องการไปนิพพานนะ เขาทำแบบนี้ ให้ตัดสักกายทิฐิ มีความรู้สึกว่า ร่างกายไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา เพราะว่าร่างกายเป็นแต่เพียงธาตุ ๔ คือ ธาตุน้ำ ธาตุดิน ธาตุลม ธาตุไฟ มันมีการเกิดขึ้นในเบื้องต้น เปลี่ยนแปลงในท่ามกลาง สลายตัวไปในที่สุด เราไม่ขอยึดมั่นในร่างกายต่อไป ถ้าหากร่างกายตายเมื่อไรไปนิพพานเมื่อนั้น ตั้งใจแบบนี้นะ ตัวสุดท้าย ตัวนี้นะ”

ผู้ถาม :- “การจะไปนิพพานนี้ พระไปมากกว่าฆราวาสใช่ไหมคะ…?”

หลวงพ่อ :- “ฆราวาสไปมากกว่าพระ”

ผู้ถาม :- “ทำไมคะ…?”

หลวงพ่อ :- “เพราะฆราวาสมากกว่าพระ (หัวเราะ) อ้าว…ไปมากจริงๆนะ เวลานี้ไปตั้งเยอะแล้วนะ เพียงแค่ ๑๐ ปีกว่าๆนี่เยอะแล้วนะ ไม่ใช่น้อยนะ พระเสียอีก นิพพานล่าง เสียบานเลย ไปดิ่งเลย”

ผู้ถาม :- “สาเหตุเพราะอะไรคะ…?”

หลวงพ่อ :- “ประการที่ ๑ ที่ง่ายที่สุดเรื่องเงินที่ถวายเข้ามา นี่ง่ายมาก เงินที่เขาถวายเข้ามาเป็นส่วนกลาง เผลอไปใช้เป็นส่วนตัว นี่ไม่เว้นเลยสตางค์เดียว ลงอเวจี

ประการที่ ๒ เงินที่เขาถวายเป็นส่วนตัว ใช้นอกรีตนอกรอย ที่ถวายหลวงพ่อโดยตรงหลวงพ่อใช้ได้แน่ ใช้ในฐานะหลวงพ่อ แต่ว่าใช้ในฐานะเจ้าสัวเมื่อไรก็เมื่อนั้นแหละ นอกทางพระใช่ไหม…นี่พระใช้เงินยาก ไม่ใช่ง่าย แต่ฉันใช้เงินง่าย เพราะอะไร…เพราะใช้ในเรื่องของสงฆ์ ใช้อะไรก็ได้ ทั้งหมดที่ใช้ไปเป็นเรื่องของสงฆ์ ถ้าเขาถวายเป็นการส่วนตัวโดยเฉพาะ อย่างจะไปอเมริกา มีสตางค์ไหม…เหลือเป็นค่าเครื่องบินเข้ากระเป๋าไป เข้ากระเป๋าสงฆ์ ถ้าเขาให้อย่างนั้นเอาไปใช้ได้ แต่ต้องไปในเรื่องประกอบโดยธรรม”

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๑๑๑-๑๑๒ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)

ผู้ถาม :- “ลูกขอกราบเรียนถามว่า ถ้าจิตของเราไม่ต้องการเกิดอีก ต้องการไปนิพพานแต่เพียงอย่างเดียว แต่บางครั้งต้องฆ่าสัตว์บ้างเพราะความจำเป็น จะมีผลทำให้จิตของเราไม่ถึงแดนนิพพานใช่หรือเปล่าขอรับ…?”

หลวงพ่อ :- “ถ้าถือว่าการฆ่าสัตว์มีความจำเป็น ก็จำเป็นยังไม่ไปนิพพาน แต่ก็ตั้งใจไว้ก่อนดีกว่า บางทีมีความจำเป็นเกี่ยวกับอาชีพที่ต้องทำ แต่ถ้าเป็นเรื่องการรับราชการหรือรับจ้าง ก็ต้องถือว่านายสั่ง ไม่ใช่เรื่องของเรา กลับมาที่บ้านตั้งใจใหม่ ตั้งใจสมาทานศีล ตั้งใจเจริญภาวนา ให้มันยันกันไปยันกันมา ถ้าเผอิญคนปรารถนามีกำลังใจสูงพอนะ บังเอิญทรงอารมณ์ของพระโสดาบันได้ บาปทั้งหลายก็ตามไม่ทัน ดูตัวอย่าง

องคุลีมาร ท่านฆ่าคนถึงพันคนกว่า ท่านก็เป็นพระอรหันต์ได้

ตัมพทาฐิกะโจร ฆ่าคนหมื่นคนกว่า ฟังเทศน์จากพระสารีบุตรจบเดียวเป็นพระโสดาบันได้ ไปนิพพานได้

สันตติมหาอำมาตย์ กลับมาจากรบทัพจับศึก ฆ่าคนไม่รู้เท่าไร ฟังพระพุทธเจ้าเทศน์ยังเป็นพระอรหันต์ได้

ทีนี้กำลังใจต้องตั้งอยู่ที่นิพพาน ถ้าตั้งใจจริงแสดงว่ากำลังใจเข้าขั้นปรมัตถบารมี แต่มันยังไม่บรรจบ บุญเก่ายังเข้ามาไม่ครบ ถ้าบุญเก่าเข้ามาครบเมื่อใด ความจำเป็นที่คิดจะต้องฆ่าสัตว์ก็หมดไป อย่างนี้ไปนิพพานได้”

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๑๑๐ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)

ผู้ถาม :- “พ่อของลูกอายุ ๙๐ ปี ก่อนที่ท่านจะตายปรากฏว่า ก่อนตาย ๗ วัน ท่านพยายามฆ่าตัวเอง ปิดประตูในห้องคนเดียว แล้วร้องขึ้นดังๆ ว่า “ไฟไหม้ๆ” แล้วก็เคาะด้วยมีดดังๆ ร้องแบบนี้อีก ลูกเห็นว่าจะไม่รู้เรื่อง ก็เลยเอาพระของหลวงพ่อไปห้อยคอ แกก็เลยมีจิตสบาย เมื่อจิตสบายแล้วก็หลับ หลับแล้วก็ตายไปจริงๆ เลย ลูกขอเรียนถามว่า วัตถุมงคลของหลวงพ่อ ช่วยให้การตายของพ่อสบายขึ้นหรือเปล่าเจ้าคะ…?”

หลวงพ่อ :- “เอ๊ะ! ชักสงสัยเสียแล้วแฮะ เดี๋ยวเขาจะโทษพระ ฉันไปทำให้เขาตายน่ะซิ ถ้าตายสบายก็ดีแล้ว นั่นดีนะ คุณลูกแก้ทัน ต้องถือว่าท่านพ่อก็มีบุญ ได้ลูกที่เป็นบัณฑิต ถ้าไม่งั้นร่วงเลยนะ ตอนที่อาจารย์อ่านปัญหา ฉันก็ถามลุงพุฒ

ลุงบอกว่า ตอนที่เห็นไฟมันชัดมาก ลงนรกแน่นอน ไม่ผ่านสำนักด้วย ท่านบอกว่ามาจากโทษปาณาติบาตกับอทินนาทาน ในอดีตนะ อดีตมันตามมา แต่คุณลูกแก้ทัน พอพระไปคล้องคอท่าน หมายถึงบุญเก่าเข้าช่วยเหมือนกัน ถ้าบุญเก่าไม่ช่วย ก็ต้องตายเวลานั้นแหละ พอดีบุญเก่าเข้าช่วย ลูกเอาพระไปห้อยคอ พอดีนึกถึงพระ บาปก็ถอย ก็เหลือแต่บุญ”

ผู้ถาม :- “อ๋อ…ก็เป็นอันว่า ถ้านึกถึงพระพุทธเจ้าหรือพระรัตนตรัย อย่างใดอย่างหนึ่ง…”

หลวงพ่อ :- “รัตนะไหนก็ได้ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ไปเห็นสิ่งที่เป็นกุศลอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ ก็เป็นแค่เชื้อต่อของเก่าเท่านั้นเองนี่”

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๑๐๘-๑๐๙ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)

ผู้ถาม :- “หลวงพ่อเจ้าขา รถคว่ำตายไปในมือก็กำพระแน่นอยู่ วันนี้ลูกได้ถวายสังฆทาน จะมีโอกาสได้รับหรือเปล่าเจ้าคะ…?”

หลวงพ่อ :- “ตายเขาไปสวรรค์ก่อนแล้ว มือถือพระจิตนึกถึงพระอย่าลืมล่ะ ถึงแม้ไม่ถืออยู่ ถ้าออกจากบ้าน ก่อนออกจากบ้านก็กราบพระสัก ๓ ครั้ง ไม่ว่าอะไรเลย กราบพระด้วยความเคารพเฉยๆ นะ หรือกราบไม่ทันแต่ยกมือไหว้ด้วยความเคารพแล้วก็ไป แล้วก็ลืมเรื่องล่ะ คุยกันเรื่องเฉื่อยไป แล้วไปตายแบบนั้นจะไปสวรรค์ทันที เพราะอารมณ์กุศลตอนเช้าที่ทำมันยังฝังใจอยู่ นั่นเขาถือพระอย่างนั้นไม่มีทางล่ะ ไปลิ่วเลย”

ผู้ถาม :- “บางทีมือซ้ายถือของอยู่ มือขวาไหว้มือเดียวได้ไหมครับ…?”

หลวงพ่อ :- “สองมือยกไม่ขึ้น ใจเคารพยังใช้ได้เลย”

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๑๐๘ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)

ผู้ถาม :- “หลวงพ่อเจ้าขา คนที่ใกล้จะตายมีหลายคน ควรจะแนะนำให้วางอารมณ์แบบจับนิมิตแบบใด จึงจะเหมาะสมและเข้านิพพานได้ดีเจ้าคะ…?”

หลวงพ่อ :- “ถ้าคนป่วย ถ้าป่วยมากมีทุกขเวทนามาก ไม่ควรแนะนำอย่างอื่น ควรแนะนำสั้นๆ ให้นึกถึงพระพุทธเจ้าหรืออย่างใดอย่างหนึ่งดีกว่านะ ถ้าไปแนะนำยาวๆ จะเกิดอาการกลุ้ม กลุ้มแทนที่จะไปนิพพานก็จะดันไปนรกไป

ถ้าเราต้องการให้เขาไปนิพพานมันก็ยากอยู่นะ ให้นึกว่า นิพพานะ สุขัง บอกสั้นๆ อย่าบอกยาวนะ ถ้าคิดว่าป้องกันไม่ลงนรก ให้ภาวนาว่า พุทโธ ถ้าเขาภาวนาไม่ไหว ให้นึกถึงพระพุทธรูปองค์หนึ่งองค์ใดก็ได้ นึกถึงพระไว้ นึกถึงพระสงฆ์ก็ได้ อย่าไปแนะนำยาวๆ คือว่าเวลานั้นทุกขเวทนามากจะกลุ้ม

แนะนำให้ดีนะ…ถ้าแนะไม่ดีจะลงไป ดีไม่ดีจิตใจเขาดีอยู่แล้ว เราพูดมากไป เขากลุ้มจะลงนรกไป”

ผู้ถาม :- “ก็ต้องดูตาม้าตาเรือ”

หลวงพ่อ :- “ดูตาคน ถ้าตาลอยๆ ตาปรือๆ อย่าไปพูดมาก”

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๑๐๗-๑๐๘ (หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)